تـلـاش کنـیـم بـرای گـمـنـامـی

الهی نصیرمان باش تا بصیر گردیم، بصیرمان کن تا از مسیر بر نگردیم و آزادمان کن تا اسیر نگردیم

تـلـاش کنـیـم بـرای گـمـنـامـی

الهی نصیرمان باش تا بصیر گردیم، بصیرمان کن تا از مسیر بر نگردیم و آزادمان کن تا اسیر نگردیم

شهاب دین و شریعت ؛ آیت الله سید شهاب الدین محمد حسین مرعشی نجفی (ره)

حضرت آیت الله العظمی ابوالمعالی سید شهاب الدین، محمد حسین حسینی مرعشی نجفی (رحمه الله) در روز بیستم صفر 1315 در نجف اشرف در خانواده‌ای شهره به علم و تقوا متولد شدند و در دامان پدر (آیت الله محمود مرعشی نجفی) و مادری (صاحبه خانم، دختر آیت اللّه سید ابوالقاسم حسینی کوه کمره ای خویی) با تقواو با دانش دوران کودکی را سپری کردند. نسب ایشان به امام زین العابدین (ع) می رسد. نخست نزد پدر بزرگوارش (متوفى١٣٣٨ق)، که خود از علماى بزرگ آن زمان به شمار مى‌آمد، و نیز شیخ مرتضى طالقانى، شیخ محمدحسین اصفهانى، حاجیه خانم بى‌بى شمس شرف‌بیگم طباطبایى، جدّه مادرى خود، مقدمات علوم را بیاموخت.

علم تجوید و قرائت قرآن کریم و تفسیر و علم انساب و فقه و اصول و علوم ریاضى و هیئت و علم طب وعلم رجال و درایه و حدیث را از اساتید حوزه علمیه نجف فرا گرفت . فقه و اصول استدلالى را از بزرگترین استاد اصول در نجف اشرف، شیخ ضیاءالدین عراقى، سید احمد بهبهانى، شیخ احمد کاشف الغطاء، شیخ على اصغر ختائى تبریزى، شیخ محمدرضا مسجدشاهى؛مدت سه سال نیز در سامرِّا و کاظمین دوره تکمیلى فقه و حدیث و رجال را از سید حسن صدر آموخت؛ و اصول را از شیخ مهدى خالصى فراگرفت و مجدداً به نجف بازگشت و علم کلام را از پدر خود و شیخ محمد جواد بلاغى و شیخ محمد اسماعیل محلاتى و سید هبةالدین شهرستانى آموخت. اغراق نیست اگر بگوئیم معظم له یکی از پراستادترین چهره های علمی معاصر است که توفیق درک محضر استادان متعدد، در رشته های گوناگون را یافته است. آیت اللّه مرعشی نجفی رحمه الله در نجف اشرف به مقام رفیع اجتهاد رسید و علما، فقها و استادان ایشان، مقام علمی، فقاهت و اجتهاد وی را تأیید و اجازه های گوناگونی با القاب و عنوان های ممتازی به نام او صادر کردند.. حضرت آیة الله العظمی مرعشی نجفی (رحمت الله علیه) در علومی مانند : تجوید و تفسیر قرآن ، ادبیات ، علوم غریبه ، علم حدیث و رجال ، عرفان ، فلسفه ، کلام ، منطق ، اخلاق ، فقه ، ... اجازات فراوانی از سوی ، بیش از چهار صد تن از اعلام شیعه (امامیه) و زیدیه و اهل سنت دریافت نموده اند که در کتاب دو جلدی « المسلسلات فی الاجازات » تصویر اجازه نامه صاحبان اجازه موجود است .. ازین رو آیت الله مرعشی نجفی به «شیخ الاجازات» شهرت یافته است. آیت الله العظمی مرعشی در اوایل طلبگی از بانو مجتهده امین بافضیلت اجازه نقل روایت و حدیث را دریافت کرده بودند.
کوشش خستگی ناپذیر او برای تحصیل دانش ستودنی است. خودش در این باره می‎گوید: هیچ گاه در سنین جوانی به دنبال تمایلات نفسانی نرفتم، همیشه در پی تحصیل علم بودم، به صورتی که شبانه روز، بیش از چند ساعت نمی‎خوابیدم و هر کجا نشانی از استادی یا عالمی و یا جلسه درسی که مفید تشخیص می‎دادم، می‎یافتم؛ لحظه‎ای در رفتن به نزد آن استاد، عالم و جلسه درس درنگ نمی‎کردم.

آیت اللّه مرعشی نجفی رحمه الله در 21 محرم 1342 به قصد زیارت امام رضا علیه السلام از نجف اشرف به ایران مهاجرت نمود و در 12 شعبان 1343 به قصد زیارت حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام به شهر مقدّس قم آمد و به امر و درخواست حضرت آیت اللّه حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی در این شهر اقامت نمود. آیت اللّه مرعشی نجفی رحمه الله از سال 1343 قمری، به دستور آیت اللّه حائری، به تدریس دروس سطح حوزه پرداخت آیت اللّه مرعشی نجفی می فرمود: «در تدریس تقیّدی به نوع درس نداشتم، از این رو رشته های مختلف علوم ادبی، معانی بیان، منطق، اصول، فقه و آن چه مورد نیاز طلاب بود، تدریس می کردم.» آیه الله مرعشی پس از رحلت آیه الله حائری (1355 ق.)، به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. محصول نزدیک به هفتاد سال تدریس آیت اللّه مرعشی نجفی، شاگردان فراوانی بود که بسیاری از آنان اکنون از علما، فضلا، مدرسان و مجتهدان حوزه های علمیه در شهرهای ایران و سایر کشورهای اسلامی هستند و برخی از آنان از ایشان اجازه اجتهاد دریافت کرده اند.

خدمات آیت الله مرعشی

آن عالم عالی قدر در طول سالیان درازی که مرجعیت تقلید شیعیان را بر عهده داشت، خدمات شایانی به جهان اسلام ارایه کرد.از جمله تکمیل مدرسۀ مهدیه و راه اندازی کتاب خانۀ دو هزار جلدی آن در سال ۱۳۷۶ق؛ تأسیس مدرسۀ مرعشیه در سال ۱۳۸۳ق؛ تأسیس مدرسۀ مؤمنیه و کتابخانۀ سه هزار و پانصد جلدی در سال ۱۳۸۹ق. و تأسیس مدرسۀ شهابیه در سال ۱۴۰۰ق.
در دوران جوانی، آیت الله العظمی مرعشی نجفی که شاهد به غارت رفتن منابع اسلامی و نسخ خطی بود، تاب نیاورده و با شهریۀ ناچیز طلبگی و با سختی به خرید و گردآوری کتب خطی می پرداخت تا این میراث فرهنگی را از دستبرد بیگانگان حفظ نماید.حجت‌الاسلام والمسلمین عباس محققی کاشانی، داماد مرحوم حضرت آیت الله گلپایگانی در کتاب منبر خاطره می گوید :در خدمت حضرت آیت الله العظمی آقای گلپایگانی بودیم که نامی از حضرت آیت الله مرعشی (رحمت‌الله علیه) به میان آمد. عرض کردم آقا، راست است که می‌گویند ایشان بعضی از کتب با ارزش کتابخانه‌ عمومی خود را در مقابل استیجار صوم و صلاة تهیه کرده و با نماز و روزه‌ استیجاری پول آن کتاب‌ها را پرداخته‌اند؟ فرمودند: بلی، در پشت جلد آن کتاب‌ها هم با دست خط خود این نکته را یاد‌آور شده است...
وی پس از مهاجرت به شهر مقدّس قم نیز، کتب خطی را همراه خود آورد و در این شهر نیز به خرید نسخ خطی و کتب ارزنده ادامه داد. کتابخانۀ آیت الله العظمی مرعشی نجفی، با داشتن بیش از ۲۵۰ هزار جلد کتاب چاپی و بیست و پنج هزار جلد کتب خطی، از بزرگترین کتابخانه های کشور و در ردیف کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی و کتابخانۀ آستان قدس رضوی است.
1. تأسیس یا تعمیر مساجد، حسینیه ها، حرم امامزادگان و بزرگان اسلام؛ 2. تأسیس و تعمیر مدارس علمی و مراکز تحقیقی، مانند مدرسه های مهدیه، مؤمنیه، مرعشیه و شهابیه؛ 3. تأسیس کتابخانه عمومی، معروف به کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی و کمک های مالی و معنوی و اهداء کتاب به کتابخانه های دیگر و مراکز علمی و دانشگاهی؛ 4. تألیف و نشر آثار اسلامی؛ 5. عنایت به تأسیس بیمارستان ها و مراکز درمانی؛ 6. تهیه مسکن و تأمین برخی از نیازمندی های طلاب علوم دینی.

مبارزات سیاسی آیت الله مرعشی نجفی

در زمان حکومت پهلوی:

با آغاز رویارویی روحانیون و علمای قم در برابر برنامه‌های ضدشرعی رژیم پهلوی، آیت‌الله مرعشی هم همگام با سایر فقهای ارشد حرکت کرد و به انتشار بیانیه‌هایی به مناسبت‌های گوناگون همچون لایحه ایالتی و ولایتی، بازداشت امام¹، واقعه پانزده خرداد، تبعید امام به ترکیه، واقعه 19 دی قم و... گاهی تند و تیز علیه حکومت وقت موضع می‌گرفت. آیت‌الله مرعشی نجفی همواره از نهضت امام خمینی حمایت می‌کرد. ایشان در پی دستگیری امام خمینی در سال 1342 با ارسال نامه شدید اللحنی به رژیم پهلوی، خواستار آزادی امام خمینی شد و همراه مراجع تقلید و علمای طراز اول کشور، برای آزادی امام خمینی به تهران سفر نمود و در این راه، زحمت فراوانی متحمل شد. وی در سال 1342 در پاسخ نامه جمعی از طلاب فرمود: «چنانچه کراراً این جانب عقیده خود را اظهار کرده‌‌ام، باز هم به موجب این سؤال عرض می‎کنم که حضرت آیت‌الله خمینی (ره) یکی از مراجع تقلید عالم تشیع هستند و از اساطین روحانیت اسلام و از مفاخر عالم تشیع.»

ایشان پس از تبعید امام خمینی به ترکیه، این عمل رژیم پهلوی را در سخنرانی‌ها و اعلامیه‌‌های خود محکوم می‎نمود و برای شهدای 15 خرداد، مجلس یادبود برپا می‎ساخت. آیت‌الله مرعشی در طول سال‌های تبعید امام خمینی با ایشان در ارتباط بودند و با اوج‌گیری انقلاب اسلامی در سال 1356 همراه مراجع تقلید شیعه با فرستادن اعلامیه‎ها به هدایت نهضت می‎پرداخت....»

پس از پیروزی انقلاب اسلامی

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ایشان در راستای حمایت از نظام جمهوری اسلامی ایران گام برداشت. در 15 بهمن 57 در نامه‌ای خطاب به امام خمینی نوشت: «خبر مسرت‌بخش ورود آن جناب پس از حدود 15 سال تبعید و دوری از وطن مألوف، موجب خشنودی عموم مومنین، خاصه اینجانب گردید.» همچنین در آستانه رفراندوم برای رسمیت یافتن جمهوری اسلامی، از مردم خواست تا به این نوع نظام سیاسی رای دهند.

پیام تبریک قطع رابطه با آمریکا

آیت الله مرعشی نجفی نامه ای خطاب به امام خمینی (ره) می نویسند و از قطع رابطه با آمریکا تشکر می کنند²

جنگ ایران و عراق

پسر آیت الله مرعشی نجفی می گوید : زمانی که قم موشک‌باران شده بود. در آن زمان خیلی‌ها از قم رفتند، اما مرحوم والد ما ماند و می‌فرمود، قسم حضرت عباس می‌خورم که ما در پناه بی‌بی(س) هستیم. ایشان همیشه با تاکسی به حرم می‌رفتند اما آن چند روز را تعمداً پیاده رفت‌وآمد می‌کردند تا بقیه که از قم نرفته بودند، قوت قلب بگیرند. وقتی که این مسئله تمام شد، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که آن زمان رئیس‌جمهور بودند، آمدند و از ابوی تشکر کردند و گفتند کار ایشان باعث شد تا تعدادی از افرادی که رفته بودند، برگردند.

پیام تسلیت وفات امام خمینی (ره) و تبریک رهبری مقام معظم رهبری

آیت الله مرعشی نجفی پس از وفات امام خمینی (ره) نامه ای به مقام معظمرهبری می نویسند و ضمن عرض تسلیت بابت وفات امام خمینی (ره) , رهبری آیت الله خامنه ای را تائید می کنند و می فرمایند : «در پی مسئولیت بس حساس و سنگین مقام رهبری جمهوری اسلامی که برعهده آن جناب گذاشته شده، بدین‌وسیله ضمن تأیید، با احساس وظیفه و به عنوان پدری سالخورده که روزهای آخر عمر را بر حسب ظاهر سپری می‌کند، از جناب‌عالی انتظار دارم تا در جهت احیای فرهنگ غنی اسلام و ترویج شرع مطهر بیش از پیش اهتمام فرموده و با پیروی از دستورات الهی و انسان‌ساز آن خاندان معصوم که در طول تاریخ مظلوم واقع شده‌اند، با شتابی بیشتر گام بردارید.». ³

ویژگی های اخلاقی

مناعت طبع
آیةاللّه العظمی مرعشی نجفی پس از وفات پدر بزرگوارشان در سال 1338 قمری، یعنی از سن 23 سالگی گرفتار فقر و بی چیزی شدید بود. گاهی گرسنه می ماند. در یک مورد خود ایشان تصریح کرده است هنگامی که در مدرسه قوام زندگی می کرد، چند شبانه روز غذایی به دست نیاورد و رنگ چهره اش به زردی گرائید و این گرسنگی او را بسیار ناتوان ساخته بود و با این که دوستان هم حجره اش با وی بسیار صمیمی بودند و این تغییر حالت او را می دیدند نتوانستند به گرسنگی و فقر او پی ببرند. بارها در نجف اشرف برای خرید کتاب لباس های خود را گرو می گذاشت و یا می فروخت از جمله وقتی که قصد داشت کتاب «ریاض العلم» را خریداری کند، مجبور شد لباس ها و ساعت خود را بفروشد و ماه ها نماز و روزه استیجاری می گرفت تا بتواند از اجرت آن کتاب مورد نظر را بخرد.

توصیه های امام زمان(عج) به آیت الله مرعشی نجفی

مردم مداری:

آیت الله گرامی افزود: در این اواخر من مرحوم آقای مرعشی نجفی را می دیدم که در اتاق کوچک دم در که معمولاً هم باز بود می نشستند زن، مرد، روستایی، شهری، عالم و غیر عالم می آمدند زانو به زانوی ایشان می نشستند و حرفشان را می زدند.

حجت‌الاسلام والمسلمین عباس محققی کاشانی، داماد مرحوم حضرت آیت الله گلپایگانی در کتاب منبر خاطره می گوید: "طلبه‌ای آمد و پاکتی به دست من داد، دیدم مرقومه‌ آقای نجفی است. دقت کردم دیدم هم خط ایشان است و هم مهر و امضای ایشان. نامه را خواندم، دیدم مرقوم فرموده بودند: یک سال نماز و روزه استیجاری به ایشان مرحمت فرمایید. از آن طرف آقای نجفی ارجاع داده‌اند، چه کنم؟پس از کمی تامل، تصمیم گرفتم به احترام آقای نجفی صوم و صلاة را بدهم و بعد با ایشان صحبت کنم. جواب مثبت داده شد و او رفت. بعد از چند روز در مجلس فاتحه ایشان را دیدم، گفتم: آقا، خدا خیرت دهد، داستان نامه جنابعالی چی بود؟خندید و گفت: این شیخ دو روز متوالی به من مراجعه کرد کمکی بگیرد، اشهد بالله چیزی نداشتم که به او بدهم، گفتم باشد، بعدا. روز سوم آمد، بازهم چیزی در بساط نبود. عذر آوردم، باور نکرد، به من در حضور جمعیت تندی کرد. خجالت کشیدم دیدم اگر پاسخ مثبتی به او ندهم بدتر می‌کند، ناچار شدم آن نامه را به شما نوشتم ولی از همان لحظه خود را ملزم نمودم که یک سال نماز و روزه را خودم انجام دهم و مقداری از آن را هم خوانده‌ام. "

خوش اخلاقی با همسر

همسر ایشان نقل کرده است که: مدت شصت سال با آیةاللّه العظمی مرعشی نجفی زندگی کردم و در این مدت هیچ گاه نسبت به من با تحکم سخن نگفت و با من رفتاری تند و خشونت آمیز نداشت. تا آن زمان که خود قادر به حرکت کردن و انجام کاری بود نمی گذاشت دیگران کاری برایش انجام دهند تا آنجا که هر وقت تشنه می شد خود به آشپزخانه می رفت و آب می آشامید.

نیکی به والدین

آیت الله مرعشی نجفی، احترام خاصی برای والدین خود قائل بودند. خود ایشان در این باره می‌فرمودند: «وقتی مادرم مرا می‌فرستاد تا پدرم را برای خوردن غذا صدا کنم، بعضی وقت‌ها می‌دیدم پدر به خاطر خستگی در حال مطالعه خوابش برده است. دلم نمی‌آمد ایشان را بیدار کنم. همان‌طور که پایش دراز بود، صورت خودم را به کف پای پدرم می‌مالیدم تا ایشان بیدار شود. در این حال که بیدار می‌شد، برایم دعا می‌کرد و عاقبت‌بخیری می‌خواست. من خیلی از توفیقاتم را از دعای پدر و مادر دارم.»

شب زنده داری و نیایش

آیت اللّه مرعشی نجفی نسبت به نماز اوّل وقت مخصوصا نماز جماعت بسیار حسّاس و دقیق بودند و بنیان گذار ادای نماز جماعت در حرم حضرت معصومه(س) نیز ایشان می باشند. آن بزرگوار نسبت به نماز شب تأکید فراوان داشتند و در ادای آن بسیار مقیّد بودند و این را از جمله معروف وی در وصیّت نامه الهی او می توان دریافت که فرموده بودند: «سجّاده ای را که بر روی آن هفتاد سال نماز شب خوانده ام با من دفن کنید».صبحها نخستین زائر حضرت معصومه (س) ایشان بودند، گاهی یک ساعت قبل از اذان تشریف می‏بردند پشت درب صحن و آنجا می‏نشستند تا فراش حرم بیاید درب را باز کند و ایشان نخستین زائر حرم باشند.

ساده زیستی

فرزند آیة الله العظمی مرعشی نجفی در باره ساده زیستی ایشان می‌گوید:یکى از خصوصیات برجسته ایشان ساده زیستى و عدم توجه به مسائل مادى و زخارف دنیوى بود. ایشان پس از اقامت در قم و ازدواج با والده ما از نظر مالى مدت‌ها در وضعیت‏ بدى به سر مى‏بردند و مدت‌ها اجاره‏نشین بودند تا این که کم‏کم با تهیه یک زمین ‏کوچک در آن خانه‏اى ساختند و تا آخر عمرشان نیز در آن زندگى کردند. ایشان ‏هیچ‌وقت از وضعیت مالى مطلوبى برخوردار نبودند و هر آنچه به دست مى‏آوردند، در راه رفع حوایج مردم مصرف نموده، یا وقف مى‏کردند و هیچ‏گاه مالى را به خودشان‏ اختصاص نداده‏اند. مى‏فرمودند: «من شب که مى‏خوابم هیچ پولى، هیچ اندوخته‏اى در جیب من نباشد، چون ما عامل هستیم. ما باید از این دست ‏بگیریم و با دست دیگر بدهیم؛ و به فقرا، ایتام، نیازمندان و کمک کنیم به مراکز علمى، دینى و فرهنگى، اینها مال ما نیست!» و تا آخر عمر نیز چنین بودند. شب آخرى که ایشان رحلت فرمودند، همان ‏شب به بنده مى‏فرمودند: «من خیلى بارم سبک است و هیچ نگرانى ندارم، تنها یک چیز مرا زجر مى‏دهد و آن این است که مى‏ترسم در ایام زندگیم نوشته من یا صحبت‌هاى من ‏در هر موردى باعث‏ شده باشد که حقى ناحق شود، یا در همسایگى ما گرسنه‏اى بوده‏ باشد و ما غذاى سیر خورده باشیم که و الله و بالله و تالله اگر چنین چیزى بوده من آگاهى‏ نداشته‏ام و نصیحت مى‏فرمودند که شما هم بارتان را سبک کنید و از تجمل پرستى و خانه بزرگ و ... بپرهیزید، که همه چیز ظرف چند دقیقه نابود مى‏شود.» و روزى که‏ایشان از دنیا رفتند، یک قبا داشتند که مشکى بود و در ایام محرم و صفر مى‏پوشیدند و مجموع پولى که در جیب ایشان بود، هشتصد تومان بود و هیچ اندوخته‏اى، زمینى یا ملکى نداشتند و هر آنچه به دستشان مى‏رسید، در موارد فوق الذکر مصرف مى‏کردند.

ارادت به خاندان طهارت

آن زمان که حالش مساعد بود، به طور ناشناس در میان جمعیتها و هیئتهای عزادار می رفت و به سینه زنی می پرداخت و می گفت: این عزاداری مرا بیمه می نماید.

می فرمود: «در ایام اقامت در قم هرگاه مشکلی داشتم، می رفتم حرم مطهرحضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام و چند ساعت در آنجا دخیل می شدم و معمولاً گره گشایی می شد.»

سادات تألیف گردیده اند.

بیست و پنج بار از نجف به کربلا به قصد زیارت سالار شهیدان رفته اند که در این سفرها آیات عظام حکیم، شاهرودی و خویی نیز با ایشان همراه بوده اند

در ایام تحصیل علوم دینی در نجف اشرف در یکی از شب‌های چهارشنبه که قصد رفتن به مسجد سهله به آرزوی دیدن حضرت بقیه الله (عج) را داشتند در مسجد سهله به دیار امام زمان (عج) تشرف یافتند .

وفات

سرانجام یکی از اعاظم مراجع تقلید شیعه، در چهارشنبه هفتم شهریور ماه هزار و سیصد و شصت و نه، در 96 سالگی از این علم فانی رخت بربست و به دیار باقی شتافت و باشد که اینک میهمان سفره کرامت اجداد پاکش باشد. پیکر پاک این بزرگوار در جوار کتابخانه بزرگشان به خاک سپرده شده است.

پی نوشت

-----------------------------

1- اعلامیه ی آیه الله العظمی مرعشی نجفی قدس سره در پی دستگیری امام خمینی قدس سره (1342/3/15)

(والذین اذا أصابتهم مصیبه قالوا انا لله و انا الیه راجعون)مردم مسلمان غیور و با شهامت ایران و جهان! بدانید که یکی از آیات عظام و مجاهدین بزرگ عالم اسلامی را دستگاه جبار از تاریکی شب استفاده کرده و ایشان را از خانه خود غفلتاً بیرون و به جای نامعلومی برده است، وقاحت و بی شرمی و جسارت دولت به جایی رسیده که به مراجع وقت حمله می کند...ما بدین وسیله «هل من ناصر ینصرنا» گفته و تا آخرین لحظه، استقامت خواهیم ورزید. خون ما رنگین تر از خون برادر عزیزمان حضرت آیه الله العظمی آقای خمینی نیست و مادامی که ایشان را صحیح و سالم به دست ما ندهند دست از اقدام بر نمی داریم و تا آخرین قطره ی خون خود از حریم اسلام و قرآن دفاع خواهیم کرد و چنانچه در صحن مطهر حضرت معصومه علیها السلام؛ مأمن مسلمین به عموم ملت و طبقات مختلفه عرض کردم که اگر یک مو از سر عزیزمان کم شود، دست به اقدامات دامنه داری زده و ان شاء الله تعالی نخواهیم گذاشت مویی از سرشان کم شود. حقیر و عموم علمای اعلام و قاطبه ی مسلمین جهان در تعقیب این موضوع جداً اقدام خواهیم کرد.

2- امام خمینی (ره) در جواب ایشان می نویسند : بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم قم ـ حضرت آیت‏اللّه‏ آقای حاج سیدشهاب‏ الدین مرعشی نجفی ـ دامت برکاته ؛ تلگراف شریف در مورد تبریک قطع رابطه با امریکای جهانخوار واصل و موجب تشکر گردید. از خدای تعالی موفقیت همۀ مسلمانان جهان را در راه مبارزه و پیروزی کامل بر دشمنان اسلام مسئلت دارم. والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏.روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی

3- مقام معظم رهبری در جواب نامه ایشان نوشتند : بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌. حضرت آیة اللَّه العظمى آقاى مرعشى نجفى(دامت‌برکاته)باسلام و تحیت. پیام تسلیت آن‌جناب به مناسبت ضایعه‌ى عظیم ارتحال امام امت و سلاله‌ى نبوت و ولایت، حضرت امام خمینى(قدّس‌سرّه) و نیز تأیید و وصیت خیر به مناسبت مسؤولیت بزرگى که برعهده‌ى این‌جانب قرار گرفته است، موجب تشکر گردید. امید است با استظهار به ادعیه‌ى زاکیه‌ى آن‌جناب و همه‌ى صلحا و اخیار، در حرکت به سمت هدفهاى اسلامى، لحظه‌یى درنگ پیش نیاید و نظام مبتنى بر شریعت اسلام، که ضامن اجراى عدالت و ترویج ارزشهاى والاى انسانى و حمایت از مظلومین است، روزبه‌روز مستحکمتر و جامعتر گردد.بى‌شک در تحکیم مبانى اسلام وتبیین فرهنگ نجاتبخش قرآن، حوزه‌هاى علمیه و اساتید عالى‌مقام آن، داراى نقش ممتاز و یگانه‌اند.از خداوند متعال، دوام و استحکام حوزه‌هاى علمیه و توفیقات جناب‌عالى را مسألت مى‌نمایم.سیّد على خامنه‌اى - 30/03/1368

منابع : کتاب شهاب شریعت

کتاب گلشن ابرار

کتاب گنجینه شهاب

کتاب مرزبان حماسه‌ها

http://www.ical.ir

http://www.rasekhoon.net/

http://www.tebyan.net/

http://www.hawzah.net/fa

http://www.farhangnews.ir

http://farsi.khamenei.ir

http://www.jamaran.ir/fa

http://www.shia-news.com