ماه ذیالقعده اولین ماه از ماههای حرام است. ماههای حرام زمانهایی هستند که جنگ در آنها ممنوع بوده و احکام ویژهای نیز از جهت شرعی و فقهی دارند. اما استفاده اخلاقی و تربیتی که از این حکم میتوان کرد، این است که اگر جنگ و نزاع میان مردمان در این ماه حرام شده است، حتماً منازعه و محاربه با خداوند باید بیشتر مورد نفرت قرار گیرد؛
بنابراین، شایسته است انسان مؤمن در این ماهها بیشتر به فکر باشد تا
اندیشه و اعضای او با گناه و معصیت، به مخالفت با خداوند برنخیزد. درباره
خصوصیات ماههای حرام از شیخ مفید علیه الرحمة روایت شده است که رسول خدا
صلوات الله علیه فرمودند: کسی که سه روز از ماه حرام، پنجشنبه، جمعه و شنبه
را روزه بگیرد، خداوند عبادت یک سال را برای او می نویسد. و در روایت
دیگری آمده است که: عبادت نهصد سال که روزهای آن را با روزه و شبهایش را در
عبادت گذرانده است، برای او نوشته می شود. این روایت با روایتی که درباره
روزه سه روز در هر ماه(دو پنجشنبه و یک چهارشنبه) وارد شده، منافاتی ندارد.
و اگر دو پجشنبه و یک چهارشنبه و جمعه را روزه بگیرد، بعید نیست که برای
عمل به هر دو روایت کافی باشد..
روز
بیست و پنجم ذیالقعده روز دحوالارض است و یکى از آن چهار روزی است که در
تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است. میرداماد در رساله أربعة أیّام، اعمالی
را که در تعظیم و تکریم «ایام اربعه» در روایات آمده است، جمع آوری کرده
است. وی در فصل اول، در بیان ایام اربعه می نویسد: بباید دانستن که در هر
سال، چهار روز عظیم القدر جلیل المنزله است که نزد اللّه تعالی، اعزّ و
اکرم ایّام سال، آن چهار روز است و آن روزها را در اصطلاح شرع شریف، ایّام
اربعه می گویند. یکی از ایام اربعه، یوم دحو الأرض است و آن روز بیست و
پنجم ماه ذی القعدة الحرام است. دوم، یوم الغدیر است و آن هجدهم ماه ذی
الحجة الحرام است…. سوم، یوم المولود است که روز ولادت کریم شریف خاتم
الانبیاء و سیّد المرسلین ـ صلوات اللّه علیه و آله الفائزین ـ بوده و آن
روز هفدهم ماه ربیع الاول است. چهارم، یوم المبعث است که اول بعثت خاتم
الانبیاء… در این روز بوده است و به جنّ و انس از برای اکمال دین و اتمام
شریعت مبعوث شده است و آن روز بیست و هفتم ماه رجب المرجب است. این چهار
روز در فضل و منزلت، پنجم ندارد.
معنای دحو الارض
یک
معنای دحو الارض هم «کشاندن» است؛ یعنی رحمت مادی و معنوی از زیر کعبه
کشانده شده است و تعبیر دیگری گسترده شدن و پهن شدن حیات و رحمت الهی از
کعبه به سراسر زمین است و در آن روز خدا رحمت خود را منتشر کرده است.«دَحو»
به معنای گسترش است و بعضی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ
اصلی اش تفسیر کرده اند. روز دحو الارض روز عظمت است و خدا بواسطه این
صفاتی که به زمین داد به او عظمت داد همچنین این روز، روز «اقدم» نیز می
باشد که بر همه روز های دیگر بواسطه رحمت الهی پیشی گرفته است. برخی از
بزرگان و اهل معرفت گفته اند: دحو الارض به معنای بیرون آمدن خشکی از زیر
آب است و اولین نقطه ای که از زیر آب خارج شده است کعبه است و این معنای
خاص و لطیفی است ولی آنچه در روایات آمده است و قابل استفاده است بحث فضیلت
و ممتاز بودن این روز است. منظور از دحوالارض (گسترده شدن
زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های
سیلابیِ نخستین فراگرفته بود. این آب ها، به تدریج در گودال های زمین جای
گرفتند و خشکی ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند. از
طرف دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی ها و بلندی ها یا شیب های تند و
غیرقابل سکونت بود. بعدها باران های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین
را شستند و دره ها گستردند. اندک اندک زمین هایِ مسطح و قابل استفاده برای
زندگی انسان و کشت و زرع به وجود آمد. مجموع این گسترده شدن، دَحو الارض
نام گذاری می شود.دحوالارض
روزیست که زمینها از زیر خانه خدا کشیده شده و پهن گردیده است چون اول
جایى که از زمین خلق شد، موضع خانه کعبه بود و لذا کعبه را أُمُّ القُرى مى
گویند.(وقایع الایام، صفحه 101)
«دحو
الارض» نیز از آنگونه نسیمهایی است، که سالی تنها یکبار میوزد. تکرار
دوباره این نسیم روحبخش برای آنانکه جان خویش را از عطر آن آکنده
نساختند، نامعلوم است. پس این فرصت طلایی را دریابیم؛ که رسول خدا (ص)
فرمود:«اِنَّ لِرَبِّکُمْ فی ایامِ دَهْرِکُمْ نََفَحاتٌ فَتَعَرَّضُوا
لَها لَعَلَّهُ اَن یصیبَکُمْ نَفْحَةٌ مِنْها فَلا تَشْقَوْنَ بَعْدَها
اَبداً؛ همانا در طول زندگی شما نسیمهایی از سوی پروردگارتان میوزد. هان!
خود را در معرض آنها قرار دهید، باشد که چنین نسیمی سبب شود که برای همیشه
بدبختی از شما دور ماند». [سیوطی، جامع الصغیر، ج ۱، ص ۹۵].پس با این همه
اوصاف ارزش این روز بس زیاد است لذا با توجه به توصیه های معصومین، با در
نظر داشتن این روز و در صورت توانایی انجام اعمال آن خود را در جایگاه
افرادی قرار دهیم که راه صد ساله را یک شبه می پیمایند.ویژگی های دحو الارض
بر اساس روایتی از امام هشتم (علیه الصلاةوالسلام) شب دحو الارض مصادف است
با میلاد خجسته حضرت ابراهیم و حضرت عیسی.ضمناً از این روز به عنوان روز
قیام امام حضرت ولی عصر(عجل الله فرجه الشریف) نام برده شده است. دحو الارض
، جزء روز های معروفی است که روزه گرفتن در آن ، پاداش فراوان داشته و
ثوابی معادل هفتاد سال روزه گرفتن دارد.
هم چنین دحو الارض را به گسترده شدن زمین از زیر کعبه تفسیر کردهاند.
امام رضا(علیه السلام) دراینباره میفرماید: " روز بیست و پنجم ذیقعده
(روز دحو الارض) روز ولادت ابراهیم خلیل(علیه السلام) و عیسی مسیح(علی
نبیناوآله وعلیه السلام) است و روزی است که زمین از زیر کعبه گسترده شده
است."
و نیز گفته اند که در چنین روزی حضرت آدم(علی نبیناوآله وعلیه السلام) به زمین هبوط کرده است.
از امیرالمومنین(ع) روایت شده است: نخستین رحمتی که از آسمان به زمین فرود
آمد، روز بیست و پنجم ذیالقعده بود. هر کس در این روز روزه بگیرد، و شب
نماز بخواند، برایش پاداش صد سال عبادت داده میشود که روزهایش را روزهدار
و شبهایش را بیدار مانده است و هر گروهی که در این روز جمع شده و
پروردگارشان را ذکر بگویند، متفرق نمیشوند، تا حجتشان برآورده شود. در
این روز، هزار هزار رحمت نازل گردد که 99 درصد آن، بخشش روزهداران این روز
و قائمین آن در شب است.
حسن بن علی وشّا میگوید:من کودک بودم که شب بیست و پنجم ذیالقعده با
پدرم در خدمت امام رضا(ع) شام خوردیم. آنگاه آن حضرت فرمود: امشب حضرت
ابراهیم(ع) و حضرت عیسی(ع) متولّد شدهاند و زمین از زیر کعبه پهن شده است،
پس هر که روزش را روزه بدارد، چنان است که شصت ماه را روزه داشته است.
دحوالارض در قرآن کریم
به
گفته مفسّرین، ایه شریفه «وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحیها؛ و زمین را بعد
از آن با غلتانیدن گسترش داد» (نازعات: 30) اشاره به دحوالارض دارد و
«منظور از آن نیز این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آبهای حاصل از
بارانهای سیلابی نخستین فراگرفته بود. این آبها به تدریج در گودالهای
زمین جای گرفتند و خشکیها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گستردهتر
شدند تا به وضع فعلی درآمدند.» و نخستین برآمدگی نیز که آشکار شد، کعبه
بوده است.
در اینباره در ایه دیگری به بیانی دیگر میخوانیم: «وَ هُوَ الَّذی مَدَّ الْاَرْضَ؛ و اوست کسی که زمین را گسترش داد». (رعد: 3)
در
تفسیر این ایه نیز آمده است:«خداوند زمین را بهگونهای گسترد که برای
زندگی انسان و پرورش گیاهان و جانداران آماده باشد؛ گودالها و سراشیبیهای
تند و خطرناک را به وسیله فرسایش کوهها و تبدیل سنگها به خاک پر کرد و
آنها را مسطح و قابل زندگی ساخت؛ درحالیکه چینخوردگیهای نخستین آن،
بهگونهای بودند که اجازه زندگی به انسان را نمیدادند».
بیگمان
دحوالارض، نماد مهرورزی و رحمت پروردگار به بندگان خویش و سرآغاز آمادگی و
فروتنی کره زمین برای زندگی و سکونت آدمیان بر روی آن بوده است. از این
رهگذر پاسداشت دحوالارض، پاسداشت انبوهی از نعمتهای بیپایان خداست که به
تدریج بر چهره زمین ساخته و پرداخته شده است تا انسانها، با آرامش بر روی
این کره خاکی زندگی کنند..اعمال شب و روز دحو الارض
روایت شده که حضرت علی (ع) ، در این روز به هنگام ظهر دو رکعت نماز میخواند: در
هر رکعت یکبار حمد و پنج بار «والشمس و ضحیها» و پس از سلام میگفت: «لا
حول و لاقوة الا بالله العلی العظیم» و دعا میکرد و میفرمود: یا مقیل
العثرات اقلنی عثرتی، یا مجیب الدعوات أجب دعوتی یا سامع الاصوات إسمع صوتی
و ارحمنی و تجاوز عن سیئاتی و ما عندی یا ذالجلال و الاکرام.
روزهروز
دحوالارض از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه گرفتن، ممتاز است
و در روایتی آمده است که روزهاش مثل روزه هفتاد سال است ؛ و در روایت
دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت
بسر آورد از برای او عبادت صد سال نوشته شود؛ و هر چه در میان آسمان و
زمین وجود دارد برای کسی که در این روز روزهدار باشد استغفار میکنند. و
این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از برای عبادت و اجتماع به
ذکر خدا در این روز اجر بسیاری است.در روایتی از امیر مومنان (ع) نقل شده
است که «اول رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در روز بیست و پنجم ذی
القعده بوده است؛ بنابراین اگر کسی آن روز را روزه بگیرد و آن شب را به
عبادت بپردازد، پاداش عبادت یک صد سال را دارد».همچنین فرمودهاند: در آن
روز اگر گروهی به ذکر خدا بپردازند، خداوند حاجتشان را پیش از آنکه متفرق
شوند برآورده سازد؛ خداوند در این روز هزار هزار رحمت نازل میکند که قسمتی
از آن شامل کسانی است که جمع گردند و به ذکر خدا بپردازند و روزش را روزه
بدارند و شب آن را عبادت کنند.
نماز
مستحب
است در آغاز روز، هنگامی که آفتاب کمی بلند شد دو رکعت نماز به جا آورد و
در هر رکعت بعد از سوره حمد پنج مرتبه سوره و الشمس را بخواند و پس از سلام
نماز، بگوید:
لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
هیچ جنبش و نیرویی نیست مگر به خدای برتر بزرگ
و دعا کند و بگوید:
یَا
مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ
أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی
وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ
الْإِکْرَامِ.ای نادیدهگیرنده لغزشها، لغزشم را
نادیدهگیر، ای اجابت کننده دعاها، دعایم را اجابت کن، ای شنوای صداها،
صدایم را بشنو و به من رحم کن و از بدیهایم و آنچه نزد من است درگذر، ای
صاحب بزرگی و بزرگواری.
دعا
شیخ طوسی فرموده است: مستحب است در این روز، این دعا را بخوانند.
اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ کَاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ
خدایا ای گستراننده کعبه و شکافنده دانه و برگیرنده سختی و برطرف کننده هر گرفتاری،
أَسْأَلُکَ
فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ أَیَّامِکَ الَّتِی أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ
أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِینَ وَدِیعَةً وَ
إِلَیْکَ ذَرِیعَةً وَ بِرَحْمَتِکَ الْوَسِیعَةِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی
مُحَمَّدٍ
از تو میخواهم در این روز از روزهایت،
که حقش را بزرگ گرداندی و سبقتش را پیش انداختی و آن را نزد اهل ایمان،
امانت و به سوی خود وسیله قرار دادی و به رحمت گستردهات، که بر محمد درود
فرستی،
عَبْدِکَ
الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثَاقِ الْقَرِیبِ یَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ کُلِّ
رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَی کُلِّ حَقٍّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَطْهَارِ
الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ
النَّارِ،
آن بنده برگزیدهات در پیمان نزدیک، روز
دیدار، شکافنده هر امر بسته و دعوت کننده به حق و بر اهل بیت پاکش آن
راهنمایان و روشنکنندگان راه حق، ستونهای جبار و متولیان بهشت و دوزخ،
وَ
أَعْطِنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِکَ الْمَخْزُونِ غَیْرَ
مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ
وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ،
و عطا کن به ما از عطای در خزانهات که نه بریده شود و نه منع گردد، تا به وسیله آن توبه و بازگشت خوبی برای ما فراهم نمایی
یَا
خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَکْرَمَ مَرْجُوٍّ یَا کَفِیُّ یَا وَفِیُّ یَا مَنْ
لُطْفُهُ خَفِیٌّ اُلْطُفْ لِی بِلُطْفِکَ وَ أَسْعِدْنِی بِعَفْوِکَ وَ
أَیِّدْنِی بِنَصْرِکَ وَ لا تُنْسِنِی کَرِیمَ ذِکْرِکَ بِوُلاةِ أَمْرِکَ
وَ حَفَظَةِ سِرِّکَ
ای بهترین خوانده شده و
کریمترین امید شده، ای کفایت کننده، ای وفادار، ای آنکه لطفش پنهانی
است، به لطفت به من لطف کن، و به عفوت خوشبختم نما و به یاریات تأییدم
فرما و از ذکر کریمانهات فراموشم مکن به حق متولیان امرت و نگهبانان رازت
وَ
احْفَظْنِی مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَی یَوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ
وَ أَشْهِدْنِی أَوْلِیَاءَکَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِی وَ حُلُولِ رَمْسِی
وَ انْقِطَاعِ عَمَلِی وَ انْقِضَاءِ أَجَلِی
و از
گرفتاریهای روزگار تا روز قیامت و برانگیختهشدن حفظم کن هنگام بیرون آمدن
جانم و فرو رفتن در قبرم و تمام شدن کارم و سپری شدن عمرم، اولیایت را به
بالینم حاضر کن،
اللَّهُمَّ
وَ اذْکُرْنِی عَلَی طُولِ الْبِلَی إِذَا حَلَلْتُ بَیْنَ أَطْبَاقِ
الثَّرَی وَ نَسِیَنِیَ النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَی وَ أَحْلِلْنِی دَارَ
الْمُقَامَةِ وَ بَوِّئْنِی مَنْزِلَ الْکَرَامَةِ
خدایا
یادم کن، بر طول پوسیدگی، زمانیکه در میان تودههای خاک فرود آیم و
فراموشکنندگان از مردم فراموشم کنند و در خانه اقامت فرودم آر و در منزل
کرامت جایم ده،
وَ
اجْعَلْنِی مِنْ مُرَافِقِی أَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِکَ وَ
اصْطِفَائِکَ وَ بَارِکْ لِی فِی لِقَائِکَ وَ ارْزُقْنِی حُسْنَ الْعَمَلِ
قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِیئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ
و
از دوستان اولیایت و برگزیدگان و خالصان درگاهت قرارم ده و دیدارت را بر
من مبارک گردان و پیش از فرا رسیدن پایان عمرم حسن عمل روزیام فرما،
درحالیکه پاک از لغزشها و گفتار بیپایه و منطق تباه باشم.
اللَّهُمَّ
وَ أَوْرِدْنِی حَوْضَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ
آلِهِ وَ اسْقِنِی مِنْهُ مَشْرَبا رَوِیّا سَائِغا هَنِیئا لا أَظْمَأُ
بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِی
خَیْرَ زَادٍ وَ أَوْفَی مِیعَادٍ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ،
خدایا
مرا به حوض پیامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) وارد کن و از آن به
من بنوشان، نوشاندنی سیراب کننده، روان و گوارا، که پس از آن هرگز تشنه
نشوم و از ورود به آن طرد نگردم و از آن منع نشوم و آن را قرار ده برایم
بهترین توشه و کاملترین وعدهگاه، روزی که گواهان بپا میخیزند،
اللَّهُمَّ
وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ بِحُقُوقِ
[لِحُقُوقِ] أَوْلِیَائِکَ الْمُسْتَأْثِرِینَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ
دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِکْ أَشْیَاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ
مَهَالِکَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِکَهُمْ وَ ضَیِّقْ عَلَیْهِمْ
مَسَالِکَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِکَهُمْ.
خدایا
لعنت کن گردنکشان گذشته و آینده را، هم آنانکه حقوق اولیایت را به ناحق
به خود اختصاص دادند، خدایا پایههایشان را بشکن و پیروان و عمالشان را
نابود ساز، زمینههای هلاکتشان را به زودی فراهم فرما و کشورهایشان را از
دستشان بگیر و راههایشان را بر آنان تنگ کن و بر آنانکه با آنان سهیم و
شریکند لعنت فرست،
اللَّهُمَّ
وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیَائِکَ وَ ارْدُدْ عَلَیْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ
أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِینِکَ مُنْتَصِرا وَ
بِأَمْرِکَ فِی أَعْدَائِکَ مُؤْتَمِرا
خدایا در
فرج دوستانت شتاب کن و حقوق تاراج رفته آنان را به آنان بازگردان و قائم
آنان را به حق، آشکار کن و او را یاریرسان دینت بدار و درباره دشمنانت
فرمانده به فرمانت قرار ده،
اللَّهُمَّ
احْفُفْهُ بِمَلائِکَةِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَیْتَ إِلَیْهِ مِنَ
الْأَمْرِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِما لَکَ حَتَّی تَرْضَی وَ
یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَی یَدَیْهِ جَدِیدا غَضّا وَ یَمْحَضَ
الْحَقَّ مَحْضا وَ یَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا،
خدایا
همواره فرشتگان پیروزی را گرداگرد او بدار و به آن دستوری که در شب قدر به
او القا کردی، او را انتقامگیرنده خویش قرار ده، تا جاییکه خشنود شوی و
دینت به وسیله او و به دست او به گونهای نو و تازه بازگردد و حق به طور
کامل ناب شود و باطل به صورت همه جانبه به دور افکنده شود،
اللَّهُمَّ
صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَی جَمِیعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ
أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِی کَرَّتِهِ حَتَّی نَکُونَ فِی زَمَانِهِ
مِنْ أَعْوَانِهِ،
خدایا بر او و همه پدرانش درود
فرست و ما را از همنشینان و خاندانش قرار بده و در زمان بازگشتش ما را
برانگیز، تا در دوران او در شمار یارانش باشیم
اللَّهُمَّ
أَدْرِکْ بِنَا قِیَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَیَّامَهُ وَ صَلِّ عَلَیْهِ
[عَلَی مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَیْنَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ
[عَلَیْهِمْ] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.شیخ طوسی فرموده است: مستحب است در این روز، این دعا را بخوانند.
اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ کَاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ
خدایا ای گستراننده کعبه و شکافنده دانه و برگیرنده سختی و برطرف کننده هر گرفتاری،
أَسْأَلُکَ
فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ أَیَّامِکَ الَّتِی أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ
أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِینَ وَدِیعَةً وَ
إِلَیْکَ ذَرِیعَةً وَ بِرَحْمَتِکَ الْوَسِیعَةِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی
مُحَمَّدٍ
از تو میخواهم در این روز از روزهایت،
که حقش را بزرگ گرداندی و سبقتش را پیش انداختی و آن را نزد اهل ایمان،
امانت و به سوی خود وسیله قرار دادی و به رحمت گستردهات، که بر محمد درود
فرستی،
عَبْدِکَ
الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثَاقِ الْقَرِیبِ یَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ کُلِّ
رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَی کُلِّ حَقٍّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَطْهَارِ
الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ
النَّارِ،
آن بنده برگزیدهات در پیمان نزدیک، روز
دیدار، شکافنده هر امر بسته و دعوت کننده به حق و بر اهل بیت پاکش آن
راهنمایان و روشنکنندگان راه حق، ستونهای جبار و متولیان بهشت و دوزخ،
وَ
أَعْطِنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِکَ الْمَخْزُونِ غَیْرَ
مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ
وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ،
و عطا کن به ما از عطای در خزانهات که نه بریده شود و نه منع گردد، تا به وسیله آن توبه و بازگشت خوبی برای ما فراهم نمایی
یَا
خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَکْرَمَ مَرْجُوٍّ یَا کَفِیُّ یَا وَفِیُّ یَا مَنْ
لُطْفُهُ خَفِیٌّ اُلْطُفْ لِی بِلُطْفِکَ وَ أَسْعِدْنِی بِعَفْوِکَ وَ
أَیِّدْنِی بِنَصْرِکَ وَ لا تُنْسِنِی کَرِیمَ ذِکْرِکَ بِوُلاةِ أَمْرِکَ
وَ حَفَظَةِ سِرِّکَ
ای بهترین خوانده شده و
کریمترین امید شده، ای کفایت کننده، ای وفادار، ای آنکه لطفش پنهانی
است، به لطفت به من لطف کن، و به عفوت خوشبختم نما و به یاریات تأییدم
فرما و از ذکر کریمانهات فراموشم مکن به حق متولیان امرت و نگهبانان رازت
وَ
احْفَظْنِی مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَی یَوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ
وَ أَشْهِدْنِی أَوْلِیَاءَکَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِی وَ حُلُولِ رَمْسِی
وَ انْقِطَاعِ عَمَلِی وَ انْقِضَاءِ أَجَلِی
و از
گرفتاریهای روزگار تا روز قیامت و برانگیختهشدن حفظم کن هنگام بیرون آمدن
جانم و فرو رفتن در قبرم و تمام شدن کارم و سپری شدن عمرم، اولیایت را به
بالینم حاضر کن،
اللَّهُمَّ
وَ اذْکُرْنِی عَلَی طُولِ الْبِلَی إِذَا حَلَلْتُ بَیْنَ أَطْبَاقِ
الثَّرَی وَ نَسِیَنِیَ النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَی وَ أَحْلِلْنِی دَارَ
الْمُقَامَةِ وَ بَوِّئْنِی مَنْزِلَ الْکَرَامَةِ
خدایا
یادم کن، بر طول پوسیدگی، زمانیکه در میان تودههای خاک فرود آیم و
فراموشکنندگان از مردم فراموشم کنند و در خانه اقامت فرودم آر و در منزل
کرامت جایم ده،
وَ
اجْعَلْنِی مِنْ مُرَافِقِی أَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِکَ وَ
اصْطِفَائِکَ وَ بَارِکْ لِی فِی لِقَائِکَ وَ ارْزُقْنِی حُسْنَ الْعَمَلِ
قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِیئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ
و
از دوستان اولیایت و برگزیدگان و خالصان درگاهت قرارم ده و دیدارت را بر
من مبارک گردان و پیش از فرا رسیدن پایان عمرم حسن عمل روزیام فرما،
درحالیکه پاک از لغزشها و گفتار بیپایه و منطق تباه باشم.
اللَّهُمَّ
وَ أَوْرِدْنِی حَوْضَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ
آلِهِ وَ اسْقِنِی مِنْهُ مَشْرَبا رَوِیّا سَائِغا هَنِیئا لا أَظْمَأُ
بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِی
خَیْرَ زَادٍ وَ أَوْفَی مِیعَادٍ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ،
خدایا
مرا به حوض پیامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) وارد کن و از آن به
من بنوشان، نوشاندنی سیراب کننده، روان و گوارا، که پس از آن هرگز تشنه
نشوم و از ورود به آن طرد نگردم و از آن منع نشوم و آن را قرار ده برایم
بهترین توشه و کاملترین وعدهگاه، روزی که گواهان بپا میخیزند،
اللَّهُمَّ
وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ بِحُقُوقِ
[لِحُقُوقِ] أَوْلِیَائِکَ الْمُسْتَأْثِرِینَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ
دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِکْ أَشْیَاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ
مَهَالِکَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِکَهُمْ وَ ضَیِّقْ عَلَیْهِمْ
مَسَالِکَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِکَهُمْ.
خدایا
لعنت کن گردنکشان گذشته و آینده را، هم آنانکه حقوق اولیایت را به ناحق
به خود اختصاص دادند، خدایا پایههایشان را بشکن و پیروان و عمالشان را
نابود ساز، زمینههای هلاکتشان را به زودی فراهم فرما و کشورهایشان را از
دستشان بگیر و راههایشان را بر آنان تنگ کن و بر آنانکه با آنان سهیم و
شریکند لعنت فرست،
اللَّهُمَّ
وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیَائِکَ وَ ارْدُدْ عَلَیْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ
أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِینِکَ مُنْتَصِرا وَ
بِأَمْرِکَ فِی أَعْدَائِکَ مُؤْتَمِرا
خدایا در
فرج دوستانت شتاب کن و حقوق تاراج رفته آنان را به آنان بازگردان و قائم
آنان را به حق، آشکار کن و او را یاریرسان دینت بدار و درباره دشمنانت
فرمانده به فرمانت قرار ده،
اللَّهُمَّ
احْفُفْهُ بِمَلائِکَةِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَیْتَ إِلَیْهِ مِنَ
الْأَمْرِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِما لَکَ حَتَّی تَرْضَی وَ
یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَی یَدَیْهِ جَدِیدا غَضّا وَ یَمْحَضَ
الْحَقَّ مَحْضا وَ یَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا،
خدایا
همواره فرشتگان پیروزی را گرداگرد او بدار و به آن دستوری که در شب قدر به
او القا کردی، او را انتقامگیرنده خویش قرار ده، تا جاییکه خشنود شوی و
دینت به وسیله او و به دست او به گونهای نو و تازه بازگردد و حق به طور
کامل ناب شود و باطل به صورت همه جانبه به دور افکنده شود،
اللَّهُمَّ
صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَی جَمِیعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ
أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِی کَرَّتِهِ حَتَّی نَکُونَ فِی زَمَانِهِ
مِنْ أَعْوَانِهِ،
خدایا بر او و همه پدرانش درود
فرست و ما را از همنشینان و خاندانش قرار بده و در زمان بازگشتش ما را
برانگیز، تا در دوران او در شمار یارانش باشیم
اللَّهُمَّ
أَدْرِکْ بِنَا قِیَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَیَّامَهُ وَ صَلِّ عَلَیْهِ
[عَلَی مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَیْنَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ
[عَلَیْهِمْ] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.خدایا
درک قیامش را روزی ما کن و در روزگارش ما را حاضر کن و بر او درود فرست و
سلام او را به ما باز رسان، درود و رحمت خدا و برکاتش بر او باد.
ذکــر خداوند
معنای
ذکر، فقط گفتن الفاظ و اوراد و نامهای خداوند نیست. بهترین نوع ذکر خدا،
به یاد خدا بودن و او را بر اعمال و گفتار و کردار خویش ناظردانستن است.
زیارت امام رضا (ع)
زیارت
حضرت امام رضا (ع) که مرحوم میرداماد (ره) در رساله اربعه ایام خود در
بیان اعمال روز دحو الارض آن را از افضل اعمال مستحبه دانسته است.
غسل
انجام غسل مستحبی به نیت روز دحوالارض
شب زنده داری
احیا و شب زنده داری که برابر با عبادت صد سال است.
منابع:http://www.valiasr-aj.com/fa/
http://www.mashreghnews.ir/
http://www.iqna.ir/fa
http://www.tebyan.net
http://www.shia-news.com/fa/
http://www.hawzah.net/fa
http://abna.ir/
http://www.rasekhoon.net
سلام من مهرتاش هستم مدیر و طراح سایت آنلاین فرم
دیدم خیلیا نیاز دارند واسه بلاگ هاشون فرم های آنلاین بسازند برای ارتباط با مخاطب، فروش ، سفارش ، نظر سنجی و ... هر چی بخاند
اومدم یه سایت زدم کارتونو راه بندازم. که خیلی راحت با سلیقه خودتون فرم آنلاین بسازید تند و تند.
نه برنامه نویسی میخاد نه قالبسازی نه سایت نه هاست. همه چی تو خودش هست. (پلن رایگان هم داره :) )
این نرم افزار که امسال راه اندازی شده "سامانه فرم ساز تحت وب" نام داره و میتونید در آدرس
http://www.onlineforms.ir
ببینید و به رایگان عضو شوید و فرم هاتون رو بسازید
اینم یکسری نمونه فرم که با اون ساختم
نمونه فرم نظر سنجی همایش : http://onlineforms.ir/Forms/samples/16
فرم نظر سنجی محصولات کارخانه : http://onlineforms.ir/Forms/samples/18
فرم تقاضای مرخصی : http://onlineforms.ir/Forms/samples/17
نمونه فرم استخدام : http://onlineforms.ir/Forms/samples/15
فرم رضایت مشتری : http://onlineforms.ir/Forms/samples/19
فیلم آموزشی ساخت فرم:
http://www.aparat.com/v/WxvD2
امیدوارم برای همه مفید باشه
علیک سلام
ممنون از حضور و نظرتون
یا علی
بهترین روش کسب درآمد اینترنتی
-----------------------------------------------------
* راهی آسان ، سریع و لذت بخش برای کسب درآمد ...
* نگران سرمایه اولیه نباشید ، رایگانه رایگانه...
* دوست دارید دوبرابر بازدید وبلاگتان پول دریافت کنید ...
* مثلا : 2000 بازدید کننده در روز»»»» 40000 ریال درآمد...
* ایجاد وبلاگ رایگان روی سایت (کسب در آمد از گوگل برای اولین بار در ایران)
* در وبلاگ ایجاد کرده روی سایت مطلب ارسال کنید و از تک تک ارسالی ها از سایت دریافتی داشته باشید...
* فراتر از آنچه تصورش را می کنید...
* از بازدید کننده های وبلاگهای خودتان هم کسب درآمد کنید حتی یک نفر ...
* دوست داری عضوش بشی ؟ پس سریعتر روی آدرس زیر کلیک کن...
http://kasbdaramad2450.mihanblog.com/
ممنون از حضور و نظرتون
یا علی